Ο ορισμός μιας οργάνωσης, ενός φορέα ή μιας αρχής ως τρομοκρατικής είναι μια εν πολλοίς αυθαίρετη και υποκειμενική διαδικασία. Εξαρτάται και καθορίζεται από εκείνον που κρίνει, ο οποίος μάλιστα επιχειρεί ποικιλοτρόπως να επιβάλλει την κρίση του, καταγράφοντας την σταδιακά στο συλλογικό υποσυνείδητο.
Η Χαμάς είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Μια οργάνωση με πολιτικό και στρατιωτικό σκέλος, με μια συνωμοτική λειτουργία που επιβάλλεται από το κατοχικό περιβάλλον εντός του οποίου εξελίσσεται, έχει επίσημα χαρακτηριστεί-εξοστρακιστεί ως τρομοκρατική από τις παραδοσιακές συνιστώσες του δυτικού κόσμου (ΗΠΑ, Ευρωπαϊκή Ένωση)
Η νίκη της στις ελέυθερες εκλογές του 2006, απόδειξη της επιρροής της στο 1,5 εκατομύρρια πολιορκημένων Παλαιστινίων, απέτυχε να αντιστρέψει αυτόν τον στιγματισμό. Ένα εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα, με στόχους και μέσα εμφανώς ριζοσπαστικότερα της Φατάχ, αποκλείεται από την δυνατότητα ένταξης του στο πολιτικό σύστημα. Η περιοχή που ελέγχει -Λωρίδα της Γάζας- τιμωρείται με αποκλεισμό και βομβαρδισμούς.
Ο δυτικός παρατηρητής, υποχόνδριος στο μολυσμένο αστικό του περιβάλλον,τυφλωμένος από τα κέρδη και την κατανάλωση,θύμα της προπαγάνδας βιάζεται να χαρακτηρίσει, να αποκλείσει και να καταδικάσει. Ποιος από εμάς θα μπορούσε να κατανοήσει τον τρόπο σκέψης του εξαθλιωμένου Παλαιστίνιου που αηδιασμένος από την διαφθορά της Φατάχ και προδωμένος από τα ομόθρησκα κράτη (βλέπε Αίγυπτο,Ιορδανία), βλέπει στον ριζοσπαστισμό και την Ιντιφάντα ένα ελεύθερο μέλλον , έστω και αν αυτό στοιχίσει την ζωή σε εκείνον και τα παιδιά του.
Η ειρήνη είναι το ζητούμενο. Ο αφανισμός ενός κράτους όπως το Ισραήλ είναι ένας στόχος όχι μόνο στρατιωτικά ανέφικτος αλλά και ανθρωπιστικά απαράδεκτος. Από την άλλη, οι συνθήκες της ειρήνης δεν υπάρχουν και αυτό το εμπόδιο δεν δείχνει να μπορεί να ξεπεραστεί.
Η Χαμάς είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Μια οργάνωση με πολιτικό και στρατιωτικό σκέλος, με μια συνωμοτική λειτουργία που επιβάλλεται από το κατοχικό περιβάλλον εντός του οποίου εξελίσσεται, έχει επίσημα χαρακτηριστεί-εξοστρακιστεί ως τρομοκρατική από τις παραδοσιακές συνιστώσες του δυτικού κόσμου (ΗΠΑ, Ευρωπαϊκή Ένωση)
Η νίκη της στις ελέυθερες εκλογές του 2006, απόδειξη της επιρροής της στο 1,5 εκατομύρρια πολιορκημένων Παλαιστινίων, απέτυχε να αντιστρέψει αυτόν τον στιγματισμό. Ένα εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα, με στόχους και μέσα εμφανώς ριζοσπαστικότερα της Φατάχ, αποκλείεται από την δυνατότητα ένταξης του στο πολιτικό σύστημα. Η περιοχή που ελέγχει -Λωρίδα της Γάζας- τιμωρείται με αποκλεισμό και βομβαρδισμούς.
Ο δυτικός παρατηρητής, υποχόνδριος στο μολυσμένο αστικό του περιβάλλον,τυφλωμένος από τα κέρδη και την κατανάλωση,θύμα της προπαγάνδας βιάζεται να χαρακτηρίσει, να αποκλείσει και να καταδικάσει. Ποιος από εμάς θα μπορούσε να κατανοήσει τον τρόπο σκέψης του εξαθλιωμένου Παλαιστίνιου που αηδιασμένος από την διαφθορά της Φατάχ και προδωμένος από τα ομόθρησκα κράτη (βλέπε Αίγυπτο,Ιορδανία), βλέπει στον ριζοσπαστισμό και την Ιντιφάντα ένα ελεύθερο μέλλον , έστω και αν αυτό στοιχίσει την ζωή σε εκείνον και τα παιδιά του.
Η ειρήνη είναι το ζητούμενο. Ο αφανισμός ενός κράτους όπως το Ισραήλ είναι ένας στόχος όχι μόνο στρατιωτικά ανέφικτος αλλά και ανθρωπιστικά απαράδεκτος. Από την άλλη, οι συνθήκες της ειρήνης δεν υπάρχουν και αυτό το εμπόδιο δεν δείχνει να μπορεί να ξεπεραστεί.
den tha diafoniso aparaititos, alla oyte kai tha symfoniso...
ΑπάντησηΔιαγραφήo xaraktirismos tromokratia einai ontos ypokeimenikos, tha mporoyse polly pio eykola na apodithei stin twrini (kai palai pote) politiki toy israil. i moni antikeimeniki alitheia paramenei o thanatos anthrwpon, aneksartitos fylis thriskeias,kai allon dimografikon stoixeion.
...oso gia tis epitheseis tis xamas, apoteloyn apla pyrotexnimata ston panisxyro oyrano toy israil opoy figoyraroyn yperlampra ta amerikanika asteria.
...kai oi dikoi mas antartes - armatoloi kai kleftes, etc, efarmosan paromoies taktikes (ypotheto, me pasa epifylaksi). eksoy kai h synaisthimatiki syndesi me toys palaistinioys...eixame omos "plates" apo piso na mas stirizoyn,se mia periodo poy allaze akomi entona o gaiopolitikos xartis, kati poy stereitai i palaistini.
...a propos, apo osoys diadilonoyn kathe mera ekso apo tis presveies,posoi tha itan prothymoi na pane stin palaistini na syneisferoyn se anthrwpistiki voitheia?
...jews/jaws...
Δεν καταλαβαίνω που ακριβώς διαφωνείς για να είμαι ειλικρινής.Διακρίνεις σωστά την απόλυτη προτεραιότητα - των θάνατο αμάχων (παιδιών,ηλικιωμένων,γυναικών)- όμως δεν συμφωνείς ότι όλη αυτή η δυστυχία έχει μια πηγή, κάποιες υποβόσκουσες αιτίες και κάποια λύση εν τέλει? Όχι U.S sponsored απαραίτητα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ μόνη σύνδεση που μπορώ να δω ανάμεσα στα Δεκεμβριανά και την Ιντιφάντα είναι η μαντίλα.Μόνο που εκεί δεν κρύβει πρόσωπα και ταυτότητες όπως εδώ.Δεν υπάρχει για εμένα καμμία άλλη ομοιότητα.Είναι άλλο πράγμα ο αγώνας για ΕΠΙΒΙΩΣΗ και ΕΛΕΥΕΘΕΡΙΑ και άλλο οι ιδεολογικές εμμονές που έχουμε όλοι μας.
Για το τελευταίο ερώτημα σου,αυριο οργανώνεται συλλαλητήριο..Θέλεις να πάμε να τους ρωτήσουμε?
...αν εννοεις ως λυση καποια εκεχειρια ή κάποια έωλη συμφωνία, η ιστορία έχει αποδείξει πόσο επισφαλείς είναι όσο τα πάθη μαίνονται. Η μνημη έχει τους δικούς της χρόνους "ταχτοποίησης" των ζητημάτων, εντελώς διαφορετικούς από τους επίσημους. Και εκεί, το "δεν ξεχνώ, δύσκολα συγχωρώ" είναι ο κύριος νόμος.
ΑπάντησηΔιαγραφή...η ένστασή μου έγκειται στην υποστήριξη που παρέχουμε -λεκτική,πάντα- στον Παλαιστινιακό λαό. Μόνο αυτό μπορούμε, και ίσως είναι και καταστροφικότερο για αυτούς, γιατί η δική μας υποστήριξη αναπτερώνει το ηθικό τους. Μέχρι εδώ καλά, αλλά αρκεί;
Αναφερόμουν κυρίως στην Εθνική Αντίσταση και στο πώς τελικά έληξε ο Β΄Παγκόσμιος...Δεν "ρίξαμε" εμείς τους Γερμανούς, προς Θεού...
Αυτό καλείται να κάνει η Παλαιστίνη. Όσο για την υποστήριξη των Αμερικανών, νομίζω είναι δεδομένη (βλ. και στα καθ'ημα΄ς, στο λιμάνι του Αστακού...), για να μη μιλήσουμε για ανοχή, που τελικά είναι υποστήριξη.
...όσο για τις 17, δεν τρώω αυγά, ευχαριστώ.
Τα πάθη εκτρέφονται και ανατροφοδοτούνται όσο δεν έχει υπάρξει καμμία πρόοδος στο εδαφικό ζήτημα, που αποτελεί και τον πυρήνα του παλαιστινιακού προβλήματος.Εάν δεν προωθηθεί ενεργά η λύση των δύο κρατών δεν βλέπω πως σε αυτό το μέρος του κόσμου μπορεί να ξαναυπάρξει ειρήνη.Δεν ισχυρίζομαι ότι ένα παλαιστινιακό κράτος θα εξαφάνιζε εξτρεμιστικές τάσεις και επώδυνες μνήμες αδικίας και καταπίεσης.Αλλά θα ήταν μια καλή αρχή.Δεν γίνεται κάποιος να μην το βλέπει αυτό.Πρόκειται για ένα διαρκές έγκλημα πολέμου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν μιλάμε για χτίσιμο έθνους (nation building) αλλά για την ιστορική αναγνώριση μιας πραγματικότητας.
Σε ότι αφορά το σχόλιο σου για τις πλάτες ομολογώ ότι δεν το κατάλαβα την πρώτη φορά.Πάντως δεν νομίζω να περίμενε κανείς ότι ένα μικρό έθνος όπως η Ελλάδα θα "έριχνε τους Γερμανούς..