Στο βαθμό που οι δημοσκοπήσεις είναι ικανές να αποτυπώσουν, σχετικά αξιόπιστα, καθεστυκίες ή εν τη γενέσει τάσεις σε στρώματα της ελληνικής κοινωνίας μπορούν να αποτελέσουν ένα χρήσιμο εργαλείο εξαγωγής πολιτικών συμπερασμάτων.
Υπό αυτό το πρίσμα η τελευταία έκδοση του Βαρομέτρου της Public Issue για λογαριασμό της εφημερίδας "Καθημερινή" είναι ενδεικτική της ανθεκτικότητας της δικομματικής-διπολικής φύσης του ελληνικού πολιτικού συστήματος, και ως εκ τούτου απογοητευτική.
Τα δύο μεγάλα πολιτικά κόμματα, παρότι είναι εκ των πραγμάτων φορείς του συνόλου της ευθύνης για την επιδείνωση των σημαντικότερων οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων, συνεχίζουν να εγγράφονται στο πολιτικό υποσυνείδητο του μέσου Έλληνα ως οι μοναδικές αξιόπιστες προτάσεις διακυβέρνησης, αυξάνοντας μάλιστα τα ποσοστά τους κατά το χρονικό διάστημα από τον Σεπτέμβριο 2008 έως τον Μάρτιο του 2009.
Οι εκτιμήσεις των πολιτικών αναλυτών για ανατροπή του πολιτικού σκηνικού, προβεβλημένες έντονα ιδιαίτερα στο τέλος της περασμένης χρονιάς αποδεικνύονται τόσο πρόωρες όσο και λανθασμένες.Απέτυχαν να λάβουν υπ' όψιν τους την δυναμική της πόλωσης, η οποία επιστρατεύεται και ενορχηστρώνεται έντεχνα από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ σε χρονικές περιόδους όπου το αυστηρά καθορισμένο εκκρεμές της εξουσίας απειλείται με εκτροχιασμό.
Η τεχνική της πόλωσης και των ψευτοδιλλημάτων αξιοπιστίας συνεχίζει, καθώς φαίνεται, να έχει αποτελέσματα.
Δεν αμφιβάλλω ότι υπάρχει ένα σημαντικό ποσοστό της ελληνικής κοινωνίας, ιδιαίτερα ανάμεσα στα μεσαία αστικά στρώματα, που είναι σε μη αναστρέψιμο βαθμό απογοητευμένο από τον τρόπο λειτουργίας των πολιτικών κομμάτων και ιδιαίτερα την μη ανταπόκριση των τελευταίων στις απαιτήσεις της κοινωνίας.
Φοβάμαι όμως ότι όσο δεν υπάρχει κάποιος πολιτικός σχηματισμός που να εκφράσει αυτές τις ομάδες, οι σειρήνες τις στασιμότητας θα γοητεύσουν και άλλους.
