A failed Nation..

Greeks are a peculiar nation with a mentality that is hard to understand not to say accept..They tend to accuse the state (the world is Greek is synonymous with an entity which is powerful, ever-present,alien,almost divine..) for everything that occurs to their lives as if they were incapable to run their lives the way they wished or at least try to make things better.They moan in the bus stops,public services,motorways,elevators,beaches..in virtually every place they can be,either for work or fun.Whenever they see something wrong,failing to logically explain what has caused it, they have already found a scapegoat to blame.The fact that in Greece the meaning of the word "civil society" is somenthing we ignore is not only pathetic but explainable in terms of massive psychology. The root of the problem lies to the way to learn to understand the state and our weakness to capture it's form,its mission and its role within the society. Its eventually our failure to seize what the "social contract" entails. The state's power and monopoly on legitimate violence had been trusted by us and can be taken back only by citizens.Generations of Greeks have been raised to think that the State is a bogeyman who lusts their wealth,a monster that can destroy them,a corrupted mechanism which is better to stay away from when it comes to taxation...Then again, ask all Greeks which is their favorite employer....In other words they are among the most state-centric Europeans when it comes to job opportunities, health care and education and the most liberals when it comes to taxation or control.

The attempt of the Greek conservative parliamentary majority to pass a new pension act is only a paradigm of the Greek schizophrenic conception of the State.In September 2007 almost 40 per cent of Greeks voted for the Conservative Party (ND) and trusted them with a second consecutive term in power. There was almost a universal consensus during the pre-election period,at least among the mainstream political parties, that the current system of pension and health care had reached its limits.Greek mothers were not bringing enough babies to life, too many old Greeks were filling the famous "cafeneia" playing backgammon and the Albanians were simply not enough to work for us.Typical labour market characteristics of a West European Country. I' am certain that if you asked a Greek if there was a issue that had to be tackled, he would straightly answered "yes". It is at this point that lies the treal problem. A Greek knows how to identify a problem when he sees it (he will even find one where no one else would...).However he does not know how to cope with it.And until he does,he prefers to let it deteriorate than face it.If there was any way for someone to measure the time spent to discuss the actual thing, the bill that will be passed by the parliamentary majority,he would conclude that very few know what is going on.Even government officials have been found to ignore the clauses of the act...We Greeks have once again lost the opportunity to expose some of our alleged maturity and discuss in peaceful conditions a matter that concerns us all. The voice of reason was lost in the marches..

Electricity cuts,tons of garbage congested in different parts of the Athens,people stretched to their limits by traffic jams are only part of my bus joyride to work. On the other hand i see the hope in the face of young people like me urging for better days to come.The next elections will be their time to be heard..

Το βάζο με το γλυκό

Δεν ξέρω αν σας έχει τύχει ποτέ αλλά εγώ βρίσκομαι πολλάκις στην θέση να πρέπει να παρακολουθήσω έναν
ψηφοφόρο της Νέας Δημοκρατίας και συνειδητοποιημένο οπαδό της λεγόμενης Λαικής Δεξίάς (του αμφιλεγόμενου ρεύματος το οποίο ενοιολογικά και ιδεολογικά αντιπαρατίθεται στο φιλελελεύθερο ρεύμα, σύμφωνα με όλα τα σύγχρονα εγχειρίδια πολιτικής επιστήμης) να υπερασπίζεται το έργο της κυβέρνησης.
Ομολογώ ότι πρόκεται για μια άκρως κωμική σκηνή κατά την οποία κάποιος που διαθέτει ελάχιστα (και σε μεγάλο βαθμό συζητήσιμα σαφώς) επιχειρήματα προκειμένου να επιχειρηματολογήσει υπέρ της επιτυχίας του κυβερνητικού έργου, δοκιμάζει να το κάνει με περισσό πείσμα και αποφασιστικότητα. Ομολογώ ότι η σιγουριά που διαπνέει το βλέμμα και ομιλία αυτού του ανθρώπου αλλά και η φαινομενική καθαρότητα της συλλογιστικής του πορείας κόντεψαν να με πείσουν μερικές φορές..Φανταστείτε ένα μικρό παιδί που σε όλα τα ρούχα του έχει κομμάτια ζάχαρη, να προσπαθεί να σε πείσει ότι δεν έχει φάει από το γλυκό που ήταν στο ράφι..(όπου παιδί και γλυκό οποιοσδήποτε "κακοπροέραιτος ταραξίας μπορεί να βάλει στο νού του ότι θέλει,οι συνειρμοί είναι αποκλειστικά δικοί σας). Μετά βέβαια κοιτάς το βαζάκι και σιγουρεύεσαι...
Αντί να μιλήσω ακόμη μια φορά με απαξιωτικούς όρους για την σημερινή λούμπεν αντιπροσωπευτική δημοκρατία θα πρέπει να εκφράσω την οργή μου για τον τρόπο που ανδρώθηκαν πολιτικά αυτοί οι άνθρωποι (ο συγκεκριμένος άνθρωπος για τον οποίο μίλησα στην αρχή είναι σημειωτέον άτομο μορφωμένο που είχε την ατυχία να διαμορφώσει τον πολιτικό του ψυχισμό κατά τα πρώτα,ταραγμένα μετεμφυλιακά χρόνια). Μπολιασμένοι με την νοοτροπία της αντιπαλότητας ("εμείς και άλλοι") και τον έκτακτων αλλά αναγκαίων μέτρων προς αντιμετώπιση υπέρμετρων απειλών (κομμουνιστών, αναρχικών και..εσχάτως "Στρατηγών Ανέμων") δεν υπάρχει καμμία αμφιβολία ότι αυτοί οι άνθρωποι έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους για να κτίσουν την ΝεοΕλλάδα όπως εκείνοι την οραματίστικαν..Απλά αυτό δεν ήταν αρκετό. Κάποιοι θα ισχυριστούν με παράπονο και οργίλη νοσταλγία ότι "ηρθε ο ωλετήρας Αντρέας και μας τα χάλασε".Κάποιοι έχουν ακόμα να πουν πολλά για την προδοσία του Καραμανλή,την μαλθακότητα του Μητσοτάκη και για την δικτατορία των Λούληδων που στοιχειώνουν τις κυβερνητικές θητείες της ΝΔ.Δεν πρέπει επ' ουδενί κανείς να τους προσάψει αγαθότητα (τρυφηλότητα που θα έλεγε μια ψυχή) η εμπάθεια. Πιστέυω απόλυτα ότι το περιβάλλον στο οποίο κάποιος μεγαλώνει και στο οποίο διαμορφώνει κρίστιμα στοιχεία της σκέψης του επιδρά άμεσα και περισσότερο από οτιδήποτε άλλο στον πολιτικό του προσανατολισμό. Αισθάνομαι όμως άσχημα για όλους αυτούς τους ανθρώπους γιατί έχασαν την ευκαιρία να συλλάβουν την μεταβολή της τάξης των πολιτικών στην Ελλάδα και την πλήρη απαξίωση των πολιτικών ιδεολογιών από αυτούς τους ανθρώπους. Τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας δεν είναι οι μετεμφυχωμένοι μεσόκοποι κομματάρχες της ΕΡΕ που έτρεχαν από συγκέντρωση σε συγκέντωση και ενθάρρυναν τους νέους του κόμματος να γράψουν λάβρους κατά των Λαμπράκηδων και το υποτιθέμενο χάος που επέφεραν στην χώρα. Η θλιβερή πλειοψηφία τους είναι καλοβαλμένα δαμάλια και μπούληδες που έχουν δουλέψει ελάχιστα, ως φοιτητές στριμώχνονταν στα τραπεζάκια της ΔΑΠ και όνειρο τους είναι κάποια μέρα και αυτοί να παίξουν Monopoly με δομημένα ομόλογα σε ένα γραφείο του City. Είναι πραγματικά θλιβερό αυτός ο οπαδός της Λαικής Δεξιάς, που τα βγάζει πέρα με δυσκολία ακόμα και στα 60 του,που μόλις πριν μερικούς μήνες κατόρθωσε να αποκτήσει εξοχική κατοικία για να στεγάσει τα γηρατιά του και εν πάσει περιπτώσει κυριολεκτικά γαμήθηκε μια ολόκληρη ζωή για να φτάσει έως εδώ να πιστεύει ακόμα και σήμερα τους ανθρώπους οι οποίοι στερούν από εκείνον και τα παιδιά του ένα καλύτερο αύριο.
Το συμπέρασμα στο οποίο έχω καταλήξει ,κατόπιν επαναλλημένων συζυτήσεων και παλινωδιών, είναι ότι άνθρωποι σαν εκείνον που έφερα ως παράδειγμα (τον οποίο φυσικά και σέβομαι πάρα πολύ) είναι εξαιρετικά δύσκολο έως ακατόρθωτο να αλλάξουν. Είναι εκείνοι που μόλις σηκώσουν το ακούστικό στον άνθρωπο της MRB
θα πουν αμέσως ΝΔ η ΠΑΣΟΚ, όποιος κι αν είναι Πρόεδρος. Είναι ακριβώς εκείνοι χάρη στους οποίους η ΝΔ συνεχίζει να συγκεντρώνει ένα ποσοστό της τάξης του 30 τοις εκατό ενώ σε οποιαδήποτε σοβαρή χώρα θα είχε πέσει, υπό το φως τόσων αποκαλύψεων..η τουλάχιστον θα είχε εξαναγκαστεί να δώσει πειστικές εξηγήσεις. Παρεπιπτόντως η ενημέρωση των συντακτών τύπου παραπέμπει σε τριτοκοσμικά καθεστώτα, αυταρχικού τύπου (Ο Ρουσόπουλος απαντάει επιλεκτικά σε ερωτήσει με το γνωσό σαρδόνιο χαμόγελο και ο Αντώναρος..παραπέμπει σε αυτά που έχει πει ο Ρουσσόπουλος). Το γνωστό κλισέ είναι ότι η νέα γενιά είναι η ελπίδα κάθε έθνους..Αυτό που με προβληματίζει είναι αν η έντονη σαπίλα που εκπέμπει το σύστημα που έχουν φτιάξει στραγκαλίζει εν τη γεννέση της κάθε προσπάθεια αυτή η "ελπίδα" να αλλάξει κάτι.

Η επανάσταση της κοινής λoγικής (μέρος 2..)

Δεν είμαι από εκείνους που πιστεύουν ότι αυτά που γράφουμε στα blog μας θα
πρέπει να ακολουθούν αυτά τα οποία προωθούνται ως επικαιρότητα που θα
πρέπει αναγκαστικά να μας ενδιαφέρει και να έχουμε άποψη για αυτήν.Πιστεύω
πραγματικά ότι ένα blog που βάζει την δική του θεματολογία, όσο άσχετη και να είναι
με την πραγματικότητα που αντιμετωπίζει καθημερινά στα διαπλεκόμενα media της χώρας,
(με ελάχιστες και ως επι το πλείστων περιθωριακές εξαιρέσεις δυστυχώς),είναι απείρως
πιο χρήσιμο σε αυτούς που το διαβάζουν από μερικά πληρωμένα δελτία ειδήσεων που απαρτίζονται από σκουλήκια, πατριδοκάπηλους,δικομανείς, ξεφτιλισμένους πολλάκις, δημοσιογραφίσκους που οταν μιλάνει νομίζεις ότι θα κατέβει ο Μωυσής για να ξαναδώσει τις 10 εντολές σε πλάκες...
Έχουν καταλάβει όλοι οι αυτοί οι γραφικοί γιατί όλο και περισσότεροι θα θέλουν διαβάζουν, να ενημερώνονται αλλά και να γράφουν σε blogs που ξεπηδάνε καθημέρινά κατά εκατοντάδες?
Φυσικά και δεν μπορεί να αποφευχθεί μερικά να είναι trash αλλά μέσα σε όλα αυτή την ροή των διαφορετικών πληροφοριών εαν κανείς έχει καλή κρίση και ξέρει να φιλτράρει, μπορεί να σχηματίσει μια πλήρη άποψη για ότι μπορεί να τον απασχολεί..Αυτό που προσφέρουν τα blog,χωρίς να θεωρώ τον εαυτό μου ειδικό (το left-overs δεν έχει ακόμα κλείσει χρόνο και υπάρχουν κενά στην ενημέρωση του), είναι κάτι που δεν είναι δυνατόν να προσφέρουν τα media όπως αυτά έχουν διαμορφωθεί στην χώρα μας> ΕΛΕΥΘΕΡΗ-ΜΗ ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΗ ΡΟΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ.
Παρατηρήστε ένα συγκεκριμένο δελτίο ειδήσεων (σύμφωνα με σταστιστικές η πιο προσφιλής συνήθεια του μέσου Έλληνα όταν θέλει να ενημερωθεί. στις ίδιες στατιστικές οι εφημερίδες καταλαμβάνουν ποσοστά τραγικά) για αρκετές μέρες. Είναι πραγματικά καταπληκτικό το πως καταφέρνει να τρέπει την προσοχή του σε διαφορετικά θέματα (Ζαχόπουλος, σεισμοί, Σκόπια) η και ακόμη σε διαφορετικές πτυχές που (θεωρηρικά τουλάχιστον) αφορούν το ίδιο θέμα (πως πήρε πίπα η "35χρονη" στον Ζαχόπουλο, ήταν μόνος ο Θέμος στον αμάξι για την Ελβετία, υπάρχουν μυστικοί λογαριασμοί στο Υπουργείο Πολιτισμού). Κάθε αλλαγή θέματος είναι προμελετημένη και καλά σχεδιασμένη από αυτούς που είναι πίσω από την κάμερα..Αυτοί που εκστομίζουν καθημερινά, αβίαστα και χωρίς καμμία προηγούμενη σοβαρή ανάλυση χιλιάδες μαλακίες δεν είναι δημοσιογράφοι σαφώς..Ντελάληδες παρακμής, φόβου και λαικισμού θα τους έλεγα..Φυσικά όχι δημοσιογράφους..Ένα βραδυνό δελτίο ειδήσεων είναι ενδεικτικό και αποκαλυπτικό της σαπίλας που επικρατεί και όσο και απίστευτο και αν ακούγεται έχει την δική του δυναμική..την δική του επίδραση στις εξελίξεις.Το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός περίμενε αποδείξεις για την συμμετοχή βουλευτή άλτη σε κύκλωμα συναλλαγής είναι ξεδιάντροπη απόδειξη υποταγής της πολιτικής. Κάποιος θα μπορούσε να πει _τι μας λες τώρε ρε φίλε?,αυτά γίνονται χρόνια?_Και του απαντάω_Τι κάναμε για αυτό?
Πρέπει να αλλάξουμε τους συσχετισμούς για να αλλάξει το σύστημα...ΠΑΡΤΕ ΤΟ ΧΑΜΠΑΡΙ...Άμα μένουμε απαθείς δεν αλλάζει τίποτα από μόνο του.Ξέρω ότι είναι δύσκολο..Οι Σαρδανάπαλοι είναι περίφανοι που ανήκουν στην *γενιά των 700 ευρώ*.Οι ομαδοποιήσεις ποτέ δεν μου άρεσαν όμως η μαζικότητα ενός φαινομένου μπορεί να γίνει μοχλός για μια αλλαγή..
Τα πάντα σχετίζονται μεταξύ τους και τίποτα δεν είναι τυχαίο..