Η ανάγνωση μιας ληξιαρχικής πράξης θανάτου μπορεί να είναι μια εξαιρετικά διαφωτιστική, αν και σύντομη χρονικά, εμπειρία στο βαθμό που είναι δυνατόν να σε ωθήσει σε συναισθήματα και σκέψεις που δεν έχεις την ευκαιρία να κάνεις συχνά σε ένα πολύβοο αστικό περιβάλλον.
Οι ρυθμοί της δουλείας, της διασκέδασης, της ίδιας της ζωής μας (αυτού του σύντομου ταξιδιού ζωτικότητας και εξέλιξης) είναι ως επί το πλείστον καταγιστικοί, και ως εκ τούτου μας επιτρέπουν συλλογισμούς που δεν εκτείνονται πολύ πέρα από την υλική μας αυτοπραγμάτωση ή την υπακοή μας στον νόμο του ισχυρότερου.
Ελπίζοντας να είμαστε εμείς οι δυνατότεροι, οι ομορφότεροι, οι πλουσιότεροι, οι πιο ποθητοί καταπιέζουμε τις πνευματικές μας ανάγκες, υπαρκτές και διαρκώς και εξελισσόμενες από την εποχή του homo sapiens:περιοριζόμαστε από αντικείμενα, συστήματα και άλλους ανθρώπους:τσαλακώνουμε τον νόμο της φυσικής επιλογής για να ταιριάζει στις αδυναμίες και τις προκαταλήψεις μας:βαφτίζουμε την αντικοινωνικότητα και την υποταγή μας στην τεχνολογία, πρόοδο και εξέλιξη του είδους. Πάνω από όλα καταστρέφουμε την γη μας νομίζοντας ότι είμαστε οι αλώβητοι εξουσιαστές της.
Θα επιστρέψουμε όμως σε αυτήν, αδύναμοι, πνευματικά και σωματικά εξουθενωμένοι. Στον αέναο κύκλο της ζωής είμαστε απλά ένας κρίκος. Ίσως ο πιο δυνατός ή ο πιο αδύνατος, αλλά μόνο ένας κρίκος με περιορισμένη διάρκεια.
Οι ρυθμοί της δουλείας, της διασκέδασης, της ίδιας της ζωής μας (αυτού του σύντομου ταξιδιού ζωτικότητας και εξέλιξης) είναι ως επί το πλείστον καταγιστικοί, και ως εκ τούτου μας επιτρέπουν συλλογισμούς που δεν εκτείνονται πολύ πέρα από την υλική μας αυτοπραγμάτωση ή την υπακοή μας στον νόμο του ισχυρότερου.
Ελπίζοντας να είμαστε εμείς οι δυνατότεροι, οι ομορφότεροι, οι πλουσιότεροι, οι πιο ποθητοί καταπιέζουμε τις πνευματικές μας ανάγκες, υπαρκτές και διαρκώς και εξελισσόμενες από την εποχή του homo sapiens:περιοριζόμαστε από αντικείμενα, συστήματα και άλλους ανθρώπους:τσαλακώνουμε τον νόμο της φυσικής επιλογής για να ταιριάζει στις αδυναμίες και τις προκαταλήψεις μας:βαφτίζουμε την αντικοινωνικότητα και την υποταγή μας στην τεχνολογία, πρόοδο και εξέλιξη του είδους. Πάνω από όλα καταστρέφουμε την γη μας νομίζοντας ότι είμαστε οι αλώβητοι εξουσιαστές της.
Θα επιστρέψουμε όμως σε αυτήν, αδύναμοι, πνευματικά και σωματικά εξουθενωμένοι. Στον αέναο κύκλο της ζωής είμαστε απλά ένας κρίκος. Ίσως ο πιο δυνατός ή ο πιο αδύνατος, αλλά μόνο ένας κρίκος με περιορισμένη διάρκεια.
akrivos omos epeidi i zwi einai syntomi, den prepei kaneis na tin pernaei me o,ti ton kanei eytyxismeno?mporei na einai kati arketa eyteles, px na vlepei tileorasi oli mera, poioi omos eimaste emeis na ton krinoyme?
ΑπάντησηΔιαγραφή...oso gia ti mataiotita ton apolayseon, an skeftei kaneis oti mprosta sto thanato i zwi einai mataii, tote oi mataiotita ton ylikon apolayseon, tairiazei apolyta....
...an prokeitai gia syggeni prosopo (poy to apeyxomai) ta syllipitiria moy. elpizo, aytos. ayti, na ezise eytyxismena.
τη ληξιαρχική πράξη θανάτου της δεξίας διάβασες?? :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ληξιαρχική πράξη θανάτου είναι μια διαδικαστική πράξη. Δε φέρει περιεχόμενο - context - από μόνη της. Αν υπάρχει κάτι που ψάχνει αφορμή ενδεχομένως & να εκδηλωθεί με αυτή την ευκαιρία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις δίκιο Dr Κ.Είναι απλά ένα έγγραφο.Εννοούσα ότι μπορεί να οδηγήσει σε μια διαφωτιστική εμπειρία ενθυμικού περιεχομένου, όχι ότι είναι το ίδιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροφανώς και οι σκέψεις που εκφράζονται εδώ σχετικά με την παροδικότητα της ζωής ενυπάρχουν σε κάθε έμβριο και έλλογο ον.
Ίσως να εκτρέφονται και να διαμορφώνονται υποσυνείδητα.Όμως με μια τέτοια αφορμή εκδηλώνονται. Υπό αυτό το πρίσμα δεν υπάρχει καν "ίσως".
Ας μην μείνουμε όμως στις technicalities.Οποιαδήποτε συνεισφορά στην συζήτηση ,και ειδικότερα σε ότι αφορά την ηδονική ασυδοσία,είναι σαφώς ευπρόσδεκτη.