Εξοργιστική αφέλεια

Ειναι πραγματικά εξοργιστικό να παρακολουθείς την κάλυψη των ξένων mainstream media σχετικά με το γεγονός της διαρροής των αρχείων του αμερικανικού στρατού στην ιστοσελίδα wikileaks. Διαβάζοντας σχετικά άρθρα στα λεγόμενα "έγκριτα" μέσα ενημέρωσης του διεθνούς τύπου διαβάζει κανείς αναλύσεις που βρίσκονται σε πλήρη αρμονία με την επικοινωνιακή στρατηγική του Λευκού Οίκου...(?)

Χαρακτηριστικό παράδειγμα το εν λόγω άρθρο του "παραδοσιακού παντογνώστη" Economist:
http://economist.com/node/16693313

Η επικρατούσα στρατηγική διαχείρισης του προκύψαντος προβλήματος είναι, ακροθιγώς, η ακόλουθη: Τα έγγραφα που διέρευσαν είναι, σχετικά, ασήμαντα και τα δεδομένα που περιέχουν έχουν γνωστοποιηθεί στο ευρυ κοινό μέσω των ομιλιών του Προέδρου και των Στρατηγών.

Αυτό που είναι περισσότερο ενδιαφέρον, ίσως, στο εν λόγω αρθρογράφημα είναι η σύντομη ανάλυση που αφορά τις στρατηγικές που θα πρέπει να ακολουθήσει ο αμερικανικός στρατός στο Αφγανιστάν. Σαν να επρόκειτο για εγχειρίδιου μαρκετινγκ ο συντάκτης, και κατ' επέκταση το έντυπο, ονοματίζει δύο στρατηγικές με ακρωνύμια (CT και COIN) και προτείνει την εκείνη που θα έπρεπε, στην βάση σαθρών επιχειρημάτων, να ακολουθήσει το NATO εκεί..(!!!)

Μια έυγλωττη αποτύπωση του τρόπου με τον οποίο οι Δυτικοί αντιλαμβάνονται τα σύνθετα προβλήματα της Μέσης Ανατολής, και εν συνόλω της ανθρωπότητας.Επιδερμικά και αφελέστατα κάποιοι συνεχίζουν να παραβλέπουν την δυστυχία και τον πόνο αυτής της 9-χρονης,πλέον, εκστρατείας σε ένα αφιλόξενο μέρος και να αναφέρονται σε αυτήν με όρους διοίκησης επιχειρήσεων..

Μια αποστροφή με νόημα..

Στο βιβλίο του "Η Μεγάλη Αυταπάτη" ο μετανοημένος φιλελεύθερος, κάτοχος του Νόμπελ Οικονομίας για το 2001 και διευθύνων αντιπρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας (δίδυμο αδερφάκι του ΔΝΤ) Joseph Stiglitz αναφέρει σχετικά με το Δ.Ν.Τ:
".. Oι αποφάσεις λαμβάνονταν με βάση ένα μάλλον περίεργο δείγμα ιδεολογίας και κακών οικονομικών (bad economics..!), ένα δόγμα που μερικές φορές μοιάζει μόλις να συγκαλύπτει κάποια ιδιαίτερα συμφέροντα..''
Τόνοι από μελάνι έχουν αφιέρωθει στο ΔΝΤ και τις σκοπιμότητες που εξυπηρέτησε το σύστημα του Bretton Woods, όμως υπάρχει ιδιαίτερα αξία σε αυτά τα λόγια, όταν μάλιστα προέρχονται από ένα πρώην (?) θιασώτη του.