Απίθανοι, σπιθαμιαίαοι πολιτικάντιδες, αναμένοντας την σειρά τους στον προθάλαμο της διαπλοκής, και "δοκιμασμένοι" βρομεροί πολιτευτές, άξια τέκνα του καθυστερημένου ελληνικού επαρχιωτισμού που έχει καθηλώσει την πνευματική και παραγωγική εξέλιξη της χώρας, συνεχίζουν να λυμαίνονται τον κοινό χώρο και να απομυζούν τον πλούτο που παράγεται σε αυτόν εδώ τον τόπο.
Έχοντας στην ουσία αθωωθεί για τα εγκλήματα που έχουν διατελέσει απέναντι σε αυτήν και τις μελοντικές γενεές από την λεγόμενη νωπή λαϊκή εντολή, αποτέλεσμα εκτεταμμένης μιντιακής τρομοκρατίας σε έναν πληθυσμό ως επί το πλείστον γερασμένο,φοβισμένο, βολεμένο από τα ξεροκόμματα της αστικής φαυλοκρατίας, ο πολιτικός συρφετός των μαυρογιαλούρων συνοδευόμενος από κάθε λογής κρατικοδίαιτα συμβουλο-τσιράκια, παρατρεχάμενους μπούληδες και κενολόγους συμβούλους συνεχίζει ακάθεκτος.
Χωρίς ίχνος ντροπής, λογικής ή έστως ανθρωπιάς πετσοκόβει μισθούς, συντάξεις (του ΟΓΑ!!), εργασιακά δικαιώματα, προνοιακά επιδόματα,υγειονομικές παροχές προορισμένες για τις πιο αδύναμες κοινωνικές ομάδες. Υποβαθμίζει το επίπεδο ζωής των πιο ευάλωτων κοινωνικών ομάδων στα επίπεδα της ρακοσυλλογής και εξευτελίζει ανθρώπινες υπολήψεις, αναγκάζοντας ανθρώπους που βρίσκονται στην δύση της ζωής του, να ξαναβιώνουν την κατοχική αγωνία της επιβίωσης. Από την άλλη, στο επίπεδο του οικονομικά ενεργού πληθυσμού ενεργοποιεί πανούργους κοινωνικούς αυτοματισμούς, απενεργοποιεί περαιτέρω τα εναπομείναντα ανακλαστικά ταξικής, εργατικής και κοινωνικής αλληγεγγύης (ούτως ή άλλως αποδυναμωμένα σε μια κατακερματισμένη και οικογενειοκρατική κοινωνία, με ένα βολεμένο συνδικαλιστικό κίνημα)και , εν τέλει, εξασφαλίζει την μακροημέρευση της παρασιτικής του ύπαρξης.
Το αποτέλεσμα των εκλογών αποτελεί μια σχετικά ασφαλής ένδειξη ότι η ελληνική κοινωνία προτιμά τους αποδεδειγμένα κλέφτες ως εκείνους που μπορούν να της προσφέρουν "ασφαλή διέξοδο" μέσα από το ναρκοπέδιο της παγκοσμιοποίησης και του καζινοκαπιταλισμού. Το "απάνεμο λιμάνι"," με το ΠΑΣΟΚ σίγουρα" και "Η αριστερά της Ευθύνης" ήταν όροι και συνθήματα που χρησιμοποιήθηκαν ευρέως με σκοπό τον ερεθισμό των αστικών ενστίκτων της σταθερότητας, της σιγουριάς και της προβλεψιμότητας, βαθιά ριζωμένων σε μια κατά τα άλλα ταχέως προλεταριοποιούμενη κοινωνία. Ενώ ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας βλέπει την καθημερινότητα του να κινεζοποιείται, ο κρατικός καπιταλισμός συνεχίζει να διαχέει, σπάταλα και προκλητικά, τα προνόμια του σε αυτούς με τις ισχυρότερες διασυνδέσεις και τα πιο μεγάλα όπλα (βλ. λίστες, cd, κ.α). Η αποτυχία της κοινωνίας να δημιουργήσει και να σχεδιάσει, εν κενώ όπως φαίνεται, ένα όραμα για το μέλλον της, μη αναμένοντας κάτι τέτοιο από πανθομολογουμένως ανίκανους ταγούς δεν προσφέρει καμμία δυνατότητα αισιοδοξίας. Πεδίο δόξης λαμπρό για τον κοινωνικό δαρβινισμό..
